Confluencia Movimiento Feminista

Si, en plural, leis trans, porque inclúen toda a normativa que substitúe a categoría xurídica “sexo” por “identidade de xénero”. A cal pretende ser ampliada mediante as coñecidas como Lei Trans, Lei LGTBI e Lei Zerolo, a piques de entrar no Parlamento, que introducen a  criminalización das persoas que, no exercicio do seu dereito fundamental á liberdade de expresión, defendan o uso das palabras muller, nai ou vulva, ou se “equivoquen” no uso dos pronomes, impoñendo multas de ata 150.000 euros. Liberdade de expresión que xa foi coartada noutros lugares, como é o caso de Escocia, onde asistimos, a principios de xuño, á detención e apertura de xuízo contra Marion Miller polo simple feito de publicar en Twitter un lazo das sufraxistas. De mulleres sufraxistas.

Nesta liña, esiximos a derogación de todas as normas ou a parte delas que atenten contra os dereitos das mulleres e da infancia, así coma contra os dereitos fundamentais e as liberdades públicas, como é o caso da Lei Rhodes (de protección á infancia contra a violencia), recentemente aprobada, e algunhas disposicións da Lei Celaá (de educación), que xeran confusión respecto á obrigatoriedade de educar en IGUALDADE, sen terxiversar o seu significado en termos de “diversidade”, como xa está a ocorrer.

Amais, esiximos a derogación da normativa trans autonómica composta, entre outras, por 15 leis de “autodeterminación de xénero”, 14 protocolos educativos e 15 protocolos sanitarios, que está a permitir, aínda sen existir unha lei estatal que recoñeza o dereito de autodeterminación do sexo, a implantación de políticas educativas sexistas, a vulneración dos dereitos das mulleres baseados no sexo (permitindo o acceso de homes aos nosos espazos e falseando as estatísticas) e a hormonación infantil indiscriminada. E isto a pesar de que en países da nosa contorna (como Reino Unido, Suecia ou Finlandia) que xa aprobaron estas leis, estean a dar marcha atrás e prohibindo o uso de bloqueadores da puberdade polos seus irreversibles e nocivos efectos secundarios. 

En fin, denunciamos e indignámonos ante o uso da normativa trans para que violadores e asasinos entren en prisións de mulleres. Non podemos deixar de facer mención ao asasinato de Vanesa Santana en Fuerteventura, cuxo violador e asasino, Jonathan Robaina,  autodeterminouse muller o primeiro día do xuízo (apenas tres días despois de que se aprobase por unanimidade a Lei Trans no Parlamento Canario), o que, de non ser polo equipo de forenses que, contravindo a normativa autonómica de afirmación da “identidade de xénero”, negou a existencia de disforia de xénero, teríase traducido, unha vez máis, no traslado dun violador e feminicida a un módulo de mulleres ao amparo da Instrución 7/2006 e a Lei  trans 3/2007, coa consecuente posta en perigo da integridade das reclusas. Algo que dende o Ministerio de Igualdade e o resto do Goberno negouse ata a saciedade que as leis trans permitisen. “#EstoNoIbaAPasar” –dicían-, pero pasou..